سرمای ترسناک قطب جنوب ماه قربانی گرفت - وبلاگ بهابادی

به گزارش وبلاگ بهابادی، زومیت نوشت: کاوشگران رباتیک چاندرایان 3 گرمکن های رادیوایزوپ برای محافظت از خود دربرابر سرمای ماه ندارند؛ اما می توان احتمال ضعیفی برای بیدارشدن آن ها درنظر گرفت.

کاوشگران رباتیک قمری هند پس از ماموریت پیشگامانه دو هفته ای خود، هفته گذشته در تاریکی سرد منطقه قطب جنوبی ماه به خوابی عمیق فرو رفتند. اینکه آیا فضاپیماهای هندی در انتها شبانگاه قمری و تابش دوباره نور خورشید بر آن ها، از خواب بیدار خواهند شد یا خیر، تا حد زیادی به شانس بستگی دارد.

دمای منطقه ها نزدیک به قطب های ماه می تواند تا منفی 253 درجه سانتی گراد یا فقط 20 درجه بالای صفر مطلق کاهش یابد. بااین حال ماه نشین چاندرایان 3 با نام ویکرام و ماه نورد ماموریت با نام پراگیان که یکم شهریور روی سطح ماه فرود تاریخی انجام دادند، هیچ کدام از گرمکن های رایج برای ماموریت های قمری برخوردار نیستند.

گرمکن های مورد بحث که با عنوان واحدهای گرم نماینده رادیوایزوتوپ (RHUs) شناخته می شوند، با تابش غیرفعال گرما کار می نمایند تا سخت افزار فضاپیما را در دمای عملیاتی پایدار نگه دارند. معمولا RHU-های مورد استفاده در ماموریت های فضایی، گرمای تولیدشده از واپاشی طبیعی انواع پرتوزای پلوتونیم و پولونیم را به نیروی الکتریکی تبدیل می نمایند. این فرایند درنهایت سخت افزار فضاپیما را گرم می نماید؛ هرچند عمدتا به مقدار ای که بتوانند در دمای بسیار سرد دوام آورند.

اما بدون وجود هیچ گونه سامانه ای برای گرمایش، بقای دو فضاپیمای ماموریت چاندرایان 3 به شانس واگذار شده است.

واحدهای گرم نماینده رادیوایزوتوپ از دهه 1970 در ماموریت های فرود روی ماه به کار رفته اند. لونوخود 1 که اولین ماه نورد پیروز با رکورد پیمایش بیش از 10 کیلومتر از سطح قمری در طول فقط 10 ماه بود، با استفاده از سلول های خورشیدی نصب شده روی یک درپوش، انرژی اش را تامین می کرد. این فضاپیما درطول شب های ماه، آن درپوش را می بست تا با انرژی تولیدشده از طریق یگ گرمکن رادیوایزوتوپ مبتنی بر پلوتونیم 210، تا طلوع بعدی خورشید گرم بماند.

زوج ماه نشین و ماه نورد ماموریت چانگ ای 3 چین که در سال 2013 در دهانه ای بزرگ در قسمت شمال غربی ماه، در فاصله اندک از محوطه استقرار لونوخود 1 فرود آمدند، سازوکارهای مشابهی برای محافظت از خود دربرابر شب های سوزناک داشتند. ماه نورد یوتو در شب اول جان سالم به در برد؛ اما بعد از شب دوم امکان تحرک خود را برای همواره از دست داد. بااین حال، جانشین آن به نام یوتو 2، در چهار سال گذشته در شروع هر روز قمری طبق انتظار از خواب بیدار شده است.

سازمان پژوهش های فضایی هند (ایسرو) درباره اینکه چرا ماه نشین و ماه نورد ماموریت چاندرایان 3 به گرمکن های رادیوایزوتوپ مشابه مجهز نشده اند، به طور علنی صحبت نکرده است. بااین حال، این دو فضاپیمای رباتیک اهداف علمی خود را به طور عالی برآورده کردند. آن ها دراصل اولین کاوشگرانی بودند که در نزدیکی قطب جنوب ماه فرود آمدند؛ منطقه ای که به لطف وجود احتمالی مخازن بزرگ آب یخ زده به کانون تازه اکتشافات فضایی تبدیل شده است.

دو فضاپیمای رباتیک چاندرایان 3 اهداف علمی خود را به طور عالی برآورده کردند. ماه نشین ویکرام حتی توانست از اهداف مشخص شده برای خود فراتر برود و درجریان یک آزمایش، به مقدار تقریبا 40 سانتی متر از روی ماه برخیزد. این برخاست در حالی انجام شد که ماه نورد پراگیان از قبل در نزدیکی ماه نشین به حالت خواب وارد شده بود. ایسرو با انتها ماموریت چاندرایان 3 در پستی در ایکس (توییتر سابق) گفت به منظور آماده سازی فضاپیماها برای اولین شب قمری، باتری های آن ها پیش از خواب به طور کامل شارژ شدند.

اگر شانس با هند یار باشد، این کشور می تواند به زودی یک فرصت 14 روزه دیگر برای کاوش ماه به دست آورد؛ درغیراین صورت، فضاپیماهای چاندرایان 3 به خواب ابدی خواهند رفت و برای همواره به عنوان سفیران هند روی ماه باقی خواهند ماند.

5858