وقتی بیخود و بی جهت از حس و حال از یک کاراکتر سینمایی خوشتان می آید! کیت وینسلت در نقش میرتل در فیلم خیاط
به گزارش وبلاگ بهابادی، برای استفاده بهینه از وقتمان بهتر است همواره سراغ فیلم ها و کتاب هایی برویم که بیشترین چگالی محتوایی را داشته باشند، اما این مطلب به این معنی نیست که فیلم های ساده تر و کمتر مشهور، گاهی گوشه ها و جنبه های قابل اعتنا ندارند.
به علاوه متناسب با حال و هواهای گوناگون روحی که داریم، گاهی فیلم های ساده ای به نظرمان خوشگوار می آیند و گاهی فیلم های ستایش شده، به نظرمان پوچ یا کسل کننده.
فیلم Dressmaker که به تازگی لینک دانلود نسخه باکیفیت آن وارد اینترنت شده است، به خودی خود فیلمی نیست که در شرایطی که در وبلاگ بهابادی فرصت نوشتن در خصوص بسیاری از فیلم ها در این چند ماهه نصیب ما نشده، در خصوصش پستی اختصاص دهیم، اما به هر ترتیب، وقتی شانس و حال و حوای نوشتن، به آدم رو می نماید، نباید از آن رویگردان شد.
فیلم را ژاکلین مورهاوز کارگردانی نموده است. هنرپیشه نقش اول فیلم، زنی است به نام میرتل به بازی کیت وینسلت، فیلم در ژانر فیلم های انتقامی/کمدی است و اقتباشی است از رمان روزالی هام.
داستان فیلم در شهر کوچکی در استرالیای دهه 1950 می گذرد، زنی بعد از سال ها وارد این شهر کوچک می شود، در پی مادرش می شود و او را در یک خانه نیمه مخروبه و پرزباله، در شرایطی زار و نزار می یابد.
اما این زن چرا این شهر را ترک نموده بود؟
به تدریج در سیر فیلم درمی یابیم که دلیل طرد او چه بوده است.
فیلم البته از نامتناسب بودن ضرب آهنگ و سرعت یافتن چرخه حوادث در قسمت انتهایی رنج می برد.
در بخش هایی از فیلم، فیلم دقیقا همان حال و هوای فیلم خوب شکلات را تداعی می نماید، اما خب، شکلات کلاس بالاتری فیلم Dressmaker دارد.
قهرمان داستان این بار، تصمیم می گیرد که به جای اینکه بی سر و صدا شهر را ترک گوید و طعم هنرش را به ساکنان جای دیگری بچشاند، شهر نفرین زده را لعنت بگوید.
ساکنان شهری که مادرش را بی آبرو و خودش را گناهکار جلوه دادند و هیچ نگرش مثبتی به او که می خواست فرم، رنگ، استایل و در یک کلام زندگی را به ذائقه خشکیده آنها معرفی کند، ندارد.
فیلم در ژانر فیلم های درخشان سبک انتقام نیست، قهرمان اش هم صبور و صبور نیست و در آخر به سبک خیلی از آدم های عاصی ای که ما در پیرامون مان می شناسیم، به جای صبر و تحمل، تصمیم می گیرد که بلیتی به پاریس تهیه کند!
به جز وینسلت، بازی هوگو ویوینگ هم در فیلم قابل توجه است.
در آستانه اسکار، اگر یکی یا چند تا از فیلم های مطرح چند ماهه اخیر را ندیده اید، نمی توانم این فیلم را به شما توصیه کنم. اما اگر در دوره پس از اسکار که غالبا ما با کمبود فیلم تازه روبرو می شویم، دنبال یک فیلم میانه خوب گشتید، در این صورت فیلم Dressmaker یک انتخاب خوب است.
منبع: یک پزشک