متنِ گزارش آژانس اتمی درباره راستی آزمایی برنامه هسته ای ایران - وبلاگ بهابادی

به گزارش وبلاگ بهابادی، متن کامل گزارش مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره راستی آزمایی و نظارت در جمهوری اسلامی ایران در پرتو قطعنامه 2231 شورای امنیت مورخ 11 نوامبر 2020 به توضیح زیر است:

شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی

GOV/2020/51

11 نوامبر 2020

راستی آزمایی و نظارت در جمهوری اسلامی ایران در پرتو قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت

گزارش مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی

A. مقدمه

1. این گزارش مدیرکل به شورای حکام و به موازات آن به شورای امنیت سازمان ملل متحد (شورای امنیت) در خصوص اجرای تعهدات مرتبط هسته ای جمهوری اسلامی ایران (ایران) ذیل برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) و در خصوص موضوعات مرتبط با راستی آزمایی و نظارت در ایران در پرتو قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت می باشد. این (گزارش) همچنین اطلاعاتی در خصوص موضوعات اقتصادی، و مشورتها و تبادل اطلاعات آژانس با کمیسیون مشترک ایجاد شده توسط برجام، ارائه می دهد.

B. سابقه

2. در تاریخ 14 ژوئیه 2015، چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلیس، ایالات متحده آمریکا [1]، به همراه نماینده عالی اتحادیه اروپا برای امور خارجی و سیاست امنیتی (E3/EU+3) و ایران در خصوص برجام توافق کردند. در تاریخ 20 ژوئیه 2015 شورای امنیت قطعنامه 2231 (2015) را به تصویب رساند که در آن از جمله از مدیرکل درخواست کرد راستی آزمایی و نظارت لازم بر تعهدات مرتبط هسته ای ایران برای کل دوره تعهدات یادشده در چارچوب برجام را برعهده گیرد ((GOV/2015/53 and Corr.1, para.8. در اوت 2015، شورای حکام به مدیرکل اجازه داد تا راستی آزمایی و نظارت لازم بر تعهدات مرتبط هسته ای ایران همانگونه که در برجام پیش بینی شده را انجام داده و بر همین اساس، برای کل دوره تعهدات یادشده در پرتو قطعنامه شماره 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل، منوط به در اختیار داشتن منابع اقتصادی و منطبق با رویه های پادمانی استاندارد آژانس، گزارش ارائه نماید. شورای حکام همچنین اجازه داد که آژانس با کمیسیون مشترک همچنانکه در سند GOV/2015/53 و اصلاحیه یک آن آمده، مشورت و تبادل اطلاعات کند.

3. در دسامبر 2016 و ژانویه 2017، مدیرکل نه (9) سند [2] که از سوی همه اعضای کمیسیون مشترک تهیه و به تأیید رسیده و متضمن روشنگری هایی برای اجرای اقدامات مرتبط هسته ای ایران مندرج در برجام برای دوره زمانی آن بود را با کشورهای عضو در میان گذاشت .[3]

4. در 8 می 2019، ایران بیانیه ای منتشر کرد که از جمله حاوی این مطلب بود که …در راستای اعمال حقوق خود، همانطور که در بندهای 26 و 36 برجام مصرح است، شورایعالی امنیت ملی ایران دستوری مبتنی بر توقف بعضی اقدامات ایران ذیل برجام از امروز صادر کرد .[4],[5]

5. در 5 ژانویه 2020، ایران گفت که برنامه هسته ای اش دیگر موضوع هیچ گونه محدودیت در حوزه عملیاتی نخواهد بود و اینکه ایران به همکاری با آژانس همانند گذشته ادامه خواهد داد .[6] در زمان این گزارش، آژانس هیچ گونه تغییری در سطح همکاری ایران با فعالیت های نظارت و راستی آزمایی آژانس تحت برجام مشاهده ننموده است.

6. علی رغم آثار شیوع COVID-19 بر ترتیبات سفر، آژانس به فعالیت های راستی آزمایی و نظارت خود در ایران ادامه داده است. آژانس به استفاده از قراردادهای منعقده برای بهره برداری از خدمات هواپیماهای چارتر برای انتقال بازرسان به / از ایران، به هنگام احتیاج، ادامه داد [7].

7. هزینه سالانه تقریبی آژانس برای اجرای پروتکل الحاقی ایران و برای راستی آزمایی و نظارت تعهدات مرتبط هسته ای ایران به شرح مندرج در برجام، مبلغ 2.9 میلیون یورو در سال می باشد. برای سال 2020 منابع اقتصادی فرابودجه ای برای مبلغ 4 میلیون یورو از 2.9 میلیون یورو ضروری است [8]. تا تاریخ 6 نوامبر 2020، مبلغ 1/5 میلیون یورو منابع اقتصادی فرابودجه ای برای تأمین هزینه فعالیت های مرتبط با برجام برای سال 2020 و بعد آن در دسترس است [9].

C. فعالیت های راستی آزمایی و نظارت بر برجام

8. از تاریخ 16 ژانویه 2016 (روز اجرای برجام)، آژانس اجرای تعهدات مرتبط هسته ای ایران ذیل برجام [10] را منطبق با رویه های پادمانی استاندارد آژانس و به شیوه ای بی طرفانه و عینی، راستی آزمایی و نظارت نموده است [11] ،[12]. آژانس از زمان انتشار گزارش فصلی سپتامبر 2020 مدیرکل [13]، و یک بروزرسانی مندرج در گزارشی در اکتبر 2020 [14]، به شرح ذیل گزارش می دهد.

C.1. فعالیت های مربوط به آب سنگین و بازفرآوری

9. ایران ساخت رآکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک (رآکتور IR-40) را طبق طراحی اولیه آن پیگیری ننموده است .[15]،[16]، [17]. ایران قرص های اورانیوم طبیعی، میله های سوخت یا مجموعه های سوخت طراحی شده به صورت ویژه برای راکتور IR-40 طبق طراحی اولیه را فراوری یا آزمایش ننموده و همه قرص های سوخت اورانیوم طبیعی و مجموعه های سوخت موجود در انبار، تحت نظارت مداوم آژانس باقی مانده است (بندهای 3 و 10).[18]

10. ایران به اطلاع رسانی به آژانس در خصوص موجودی آب سنگین در ایران و فراوری آب سنگین در کارخانه فراوری آب سنگین (HWPP)[19] ادامه داده و به آژانس اجازه داده است که بر میزان ذخایر آب سنگین ایران و مقدار آب سنگین فراوری شده در HWPP نظارت نماید (بند 15). همانطور که قبلاً گزارش شده است [20]، در 20 اکتبر 2020 آژانس راستی آزمایی کرد که کارخانه فراوری آب سنگین مشغول به کار بوده است و اینکه مقدار فراوری شده آب سنگین ایران به میزان 128 متریک تن کاهش یافته است (0.5 متریک تن کمتر از گزارش قبلی) (بند 14).

11. ایران فعالیت های مربوط به بازفرآوری را در رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) و تأسیسات فراوری ایزوتوپ مولیبدن، ید و زنون (MIX) و یا در هر تأسیسات اعلام شده دیگر به آژانس، انجام نداده است (بندهای 18 و 21).[21]

C.2. فعالیت های مرتبط با غنی سازی و سوخت

12. ایران به غنی سازی UF6 در کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) و کارخانه غنی سازی آزمایشی (PFEP) (بخش C.3 این گزارش را ببینید) [22] و کارخانه غنی سازی فردو (FFEP) ادامه داده است [23]. همچنانکه قبلاً گزارش شده است [24]، در 8 جولای 2019 آژانس راستی آزمایی کرد که ایران شروع به غنی سازی UF6 با غنای بالاتر از 3.67 درصد از اورانیوم 235 نموده است (بند 28). از آن موقع تا به امروز، ایران اقدام به غنی سازی اورانیوم تا 4.5 رصد از اورانیوم 235 نموده است. ایران همچنین به انجام فعالیت های غنی سازی خاص که مطابق با برنامه تحقیق و توسعه دراز مدت خود نیست، آن چنان که در تاریخ 16 ژانویه 2016 به آژانس اعلام شده بود، ادامه داده است. (پارگراف 52)[25]

13. همانطور که قبلاً گزارش شد [26]، ایران به آژانس خبر داد که بهره بردار PFEP میخواهد سه آبشار فراوریی (شماره 4، 5 و 6) سانتریفیوژهای IR-4, IR-2mو IR-6 را به FEP منتقل کند [27]. در 2 سپتامبر 2020، آژانس راستی آزمایی کرد که ایران شیرآلات یک مجموعه در FEP را در محلی که سه آبشار این سانتریفیوژها نصب خواهند شد، نصب نموده است [28]. در 11 اکتبر 2020، آژانس راستی آزمایی کرد که ایران آبشار سانتریفیوژهای IR-2m را نصب نموده و در 9 نوامبر 2020 راستی آزمایی کرد که آبشار به تأسیسات خوراک دهی نصب شده است، اما با گاز UF6 خوراک دهی نشده است. در همان تاریخ، آژانس همچنین راستی آزمایی کرد که ایران نصب آبشار سانتریفیوژهای IR-4 را شروع نموده، اما نصب آبشار سانتریفیوژهای IR-6 را شروع ننموده است. در 29 اکتبر 2020، ایران نسخه بروزرسانی پرسشنامه اطلاعات طراحی DIQ در خصوص FEP را به آژانس ارائه کرد.

14. از 9 نوامبر 2020، در کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) در نطنز ایران، همچنان بیش از 5060 سانتریفیوژ IR-1 به صورت نصب شده در 30 آبشار جهت غنی سازی UF6 به شکل پیکره بندی شده در واحدهای عملیاتی در زمان توافق پیرامون برجام به صورت نصب شده وجود نداشته است (بند 27). ایران 20 سانتریفیوژ IR-1 را از میان سانتریفیوژهای در حال نگهداری در انبار [29] به منظور جایگزینی با سانتریفیوژهای آسیب دیده یا خراب نصب شده در FEP خارج نموده است (بند 29.1).

15. همانطور که قبلاً گزارش شد [30]، ایران به آژانس خبر داد که بهره بردار PFEP در نظر دارد بخشی از آن را به ساختمان A1000 با هدف اینکه در نهایت کل فعالیت های تحقیق و توسعه به آن محل منتقل شوند، انتقال دهد، که محل سالن فراوری در FEP است (بندهای 27 و 40). در مکاتبه ای به تاریخ 27 اکتبر 2020، ایران اطلاعات تکمیلی در خصوص زمانبندی تغییر کاربری این منطقه را در اختیار آژانس قرار داد و گفت که قبل از انتقال مواد هسته ای به آن، ترتیبات مرتبط پادمانی باید با آژانس مورد توافق قرار گیرد.

16. در PFEP همچنانکه قبلاً گزارش شده است [31]، ایران اتصالات بالای ماشین ها را به نحوی تغییر داد که محصول و پسماند در پنج آبشار تحقیق و توسعه، به صورت جدا از هم جمع آوری می شوند.(خطوط 2،3،4،5 و6)[32] (بند 32 و 42)، که تمامی آن ها برای غنی سازی UF6 مورد استفاده قرار دریافتد. (نگاه کنید به بخش C3 این گزارش.)

17. در FFEP ایران در یک بال (واحد 2) کارخانه از 9 نوامبر 2019، غنی سازی اورانیوم را انجام داده است. (بند 45).[33] از ژانویه 2020، ایران از شش آبشار حاوی 1044 سانترفیوژ IR-1 برای غنی سازی UF6 استفاده نموده است. (بند 46) در 1 سپتامبر 2020، آژانس راستی آزمایی کرد که در فضای باقی مانده واحد 2، 12 سانتریفیوژ IR-1 در یک ساختار 16 تایی [34] و یک سانتریفیوژ IR-1 در ساختار تکی [35] به منظور اجرای تحقیق و توسعه اولیه برای فراوری ایزوتوپ های پایدار [36] نصب شده اند. در مجموع، آژانس راستی آزمایی کرد که 1057 سانتریفیوژ IR-1 در واحد 2 FFEP نصب شده اند. (بند 46)

18. همه سانتریفیوژها و زیرساخت های مربوطه در انبار، تحت نظارت مداوم آژانس باقی مانده اند (بندهای 29، 47، 48 و 70). آژانس دسترسی منظم به ساختمان های مرتبط در نطنز شامل همه FEP و کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی (PFEP) را ادامه داده و دسترسی روزانه طبق درخواست آژانس اجرا شده است (بند 71). آژانس کماکان دسترسی منظم به FFEP، از جمله دسترسی روزانه در صورت درخواست، داشته است. (بند 51)

19. در تاریخ 18 اکتبر 2020، آژانس راستی آزمایی کرد که کلیه میله های سوخت پرتودهی شده در TRR در ایران، از میزان پرتودهی کمتر از 1 رم بر ساعت (در یک متر در هوا) برخوردار نیستند.

20. ایران هیچکدام از تأسیسات اعلام شده را به منظور تبدیل مجدد صفحات سوخت یا ضایعات به UF6 مورد استفاده قرار نداده و از ساخت تأسیسات جدید بدین منظور به آژانس اطلاعی نداده است (بند 58).

C.3. تحقیق و توسعه، فراوری و موجودی سانتریفیوژ

21. همانطور که قبلاً گزارش شد [37]، ایران در تاریخ نوامبر 2019 پرسشنامه اطلاعات مربوط به طراحی را برای PFEP به روزرسانی نمود، که شامل فهرستی از تمامی سانتریفیوژهای مورد استفاده در PFEP می شد .[38]

22. در تاریخ 10 نوامبر 2020 آژانس راستی آزمایی کرد که ایران همچنان در حال جمع آوری اورانیم غنی شده به وسیله تزریق UF6 در آبشارهایی تا 9 سانتریفیوژ IR4، 8 سانتریفیوژ IR5 و 6 سانتریفیوژ IR6 و یک آبشار دیگر از 20 سانتریفیوژ IR6 و 10 سانتریفیوژ IR6s و 10 سانتریفیوژ IR-s از خط های دو و سه تحقیق و توسعه می باشد. سانتریفیوژهای تکی زیر نیز با UF6 آزمایش شده، ولی از آن ها اورانیم غنی شده جمع آوری نشده است: یک سانتریفیوژ IR1، یک سانتریفیوژ IR2m، یک سانتریفیوژ IR4، دوسانتریفیوژ IR5، دو سانتریفیوژ IR6s، یک سانتریفیوژ IR8، یک سانتریفیوژ IR8b، یک سانتریفویژ IRs و یک سانتریفیوژ IR9. در 27 سپتامبر 2020، آژانس راستی آزمایی کرد که ایران آبشار سانتریفیوژ IR2m در خط تحقیق و توسعه 5 (به بند 13 فوق مراجعه شود) را برچیده است. در 10 نوامبر 2020، آژانس راستی آزمایی کرد که ایران همچنان به جمع آوری اورانیم غنی شده از خطوط 4 و 6 (بندهای 32 تا 42) تحقیق و توسعه به وسیله تزریق UF6 به یک آبشار 152 تایی سانتریفیوژهای IR4 و یک آبشار 110 تایی سانتریفیوژهای IR6 ادامه می دهد [39].

23. همانطور که قبلاً اشاره شد [40]، ایران به آژانس خبر داد که خط تحقیق و توسعه 1 برای آزمایش سانتریفیوژهای IR5 و IR6s در یک آبشار کامل تا 172 سانتریفیوژی یا دو آبشار میانی 84 سانتریفیوژی به کار خواهد رفت. (بند 41) در 31 اکتبر 2020، آژانس راستی آزمایی کرد که ایران نصب شیرآلات لازم برای نصب سانتریفیوژهای مزبور در خط تحقیق و توسعه 1 را شروع ننموده است.

24. در 18 اکتبر 2020، آژانس راستی آزمایی کرد که ایران آزمایش مکانیکی 10 سانتریفیوژ IR4 را به طور همزمان و تا 3 سانتریفیوژ IR4 را به صورت همزمان برای 42 روز در مرکز تحقیقاتی تهران انجام داده است. (بند 40) از 20 اکتبر 2020 ایران از یک مکان جدید، فراتر از آن ها که در برجام معین شده است، برای آزمایش مکانیکی استفاده نموده است [41].

25. ایران اظهارنامه های مربوط به فراوری و موجودی لوله های روتور سانتریفیوژ و بیلوز (Bellows) را به آژانس ارائه نموده و اجازه راستی آزمایی اقلام در موجودی را به آژانس داده است (بند 80.1). آژانس نظارت مداوم شامل استفاده از اقدامات نظارتی و مراقبتیcontainment and surveillance measures را انجام داده و راستی آزمایی نموده که تجهیزات اعلام شده برای فراوری لوله های روتور و بیلوزها برای فراوری سانتریفیوژ نه فقط برای فعالیت های معین شده در برجام، بلکه برای فعالیت هایی فراتر از آنچه در برجام معین شده است، مانند نصب آبشارهای جدید که در بندهای 22 و 23 قبل شرح داده شد (بند 80.2)، استفاده شده اند. ایران هیچ گونه سانتریفیوژ IR-1 را برای جایگزینی با آنهایی که خراب شده و یا از کار افتاده اند، فراوری ننموده است. (بند 62)

26. همه لوله های روتور اعلام شده، بیلوزها و مجموعه های روتور شامل لوله روتورها و بیلوزهایی از جمله آنهایی که از روز اجرا فراوری شده اند، تحت نظارت مداوم آژانس قرار داشته اند (بند 70). در 20 اکتبر 2020 آژانس راستی آزمایی کرد که ایران با استفاده از فیبر کربن، که تحت اقدامات نظارتی و مراقبتی مداوم آژانس نبوده است، لوله های روتور فراوری نموده است [42].[43] فرایند فراوری لوله روتورها و بیلوزها تحت نظارت مداوم آژانس می باشد.

C4. ذخایر اورانیم غنی شده:

27. همچنان که قبلاً گزارش شده است [44]، در اول جولای 2019 آژانس راستی آزمایی کرد که کل موجودی ذخیره شده اورانیوم غنی سازی شده ایران از میزان 300 کیلوگرم UF6 غنی شده تا میزان 3.67 درصد اورانیوم 235 (یا معادل آن در اشکال مختلف شیمیایی) فراتر رفته است (بند 56). میزان 300 کیلوگرم UF6 معادل با 8/202 کیلوگرم اورانیوم می باشد .[45]

28. تا تاریخ 2 نوامبر 2020، آژانس راستی آزمایی کرد که بر اساس برجام و مصوبات کمیسیون مشترک [46]، میزان کلی ذخیره اورانیوم غنی شده ایران در FEP، PFEP و FFEP [47] 2442.9 کیلوگرم (337.5+ کیلوگرم از زمان گزارش فصلی پیشین) بوده است. این ذخیره شامل 2408.5 کیلوگرم اورانیوم در شکل UF6، 15.5 کیلوگرم به شکل اوکسیدهای اورانیم و فراوریات میانی، 8.2 کیلوگرم به شکل میله ها و ترکیبات سوخت و 10.7 کیلوگرم به شکل مایع و پسماند جامد می باشد.

29. مجموع ذخایر اورانیم غنی شده شامل 215.1 کیلوگرم [48] اورانیوم غنی شده تا 3.67 درصد U235، که تا قبل از 8 ژوئیه 2019 فراوری شده است و 2227.8 کیلوگرم اورانیوم غنی شده تا 4.5 درصد U235 که از 8 ژوئیه 2019 تا به امروز فراوری شده است، می باشد. مورد آخر که تماماً به شکل UF6 است، شامل 692.7 کیلوگرم از اورانیم غنی شده بالاتر از 2 درصد U235 که در خطوط 2 و 3 تحقیق و توسعه PFEP فراوری شده، می باشد.

D. اقدامات شفاف سازی

30. ایران کماکان به آژانس اجازه داده تا از نظاره گرها و مهر و موم های الکترونیکی آنلاین در زمینه غنی سازی استفاده کند تا بدین وسیله شرایط آنها در اماکن هسته ای به بازرسان آژانس مخابره و جمع آوری اتوماتیک ثبت سوابق اندازه گیری توسط ادوات اندازه گیری نصب شده آژانس، تسهیل شود (بند 67.1). ایران بنا به درخواست آژانس، نسبت به صدور ویزا درازمدت برای بازرسان منصوب آژانس اقدام نموده و برای آژانس در اماکن هسته ای، محل کار مناسب فراهم نموده و استفاده از محل کار در مکان های نزدیک سایت های هسته ای در ایران را تسهیل نموده است (بند 67.2).

31. ایران کماکان به آژانس اجازه داده - تا به وسیله اقدامات مورد توافق با ایران، از جمله به وسیله اقدامات مراقبتی و نظارتی containment and surveillance measures - بر تمامی کنسانتره سنگ اورانیوم (UOC) فراوری شده در ایران یا به دست آمده از دیگر منابع و انتقال آنها به تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) در اصفهان (بند 68)، نظارت کند. همچنین، ایران تمامی اطلاعات ضروری برای قادر کردن آژانس جهت راستی آزمایی فراوری کنسانتره سنگ اورانیوم (UOC) و موجودی انبار UOC فراوری شده در ایران یا به دست آمده از هر منبع دیگری را ارائه نموده است (بند 69).

E. سایر اطلاعات مرتبط

32. ایران، همچنان به اجرای موقت پروتکل الحاقی به موافقتنامه پادمان، بر اساس ماده 17 (b) پروتکل الحاقی، تا زمان لازم الاجرا شدن آن ادامه می دهد. آژانس به ارزیابی اظهارنامه های ایران ذیل پروتکل الحاقی ادامه داده است و دسترسی تکمیلی را ذیل پروتکل الحاقی به تمامی سایت ها و مکان های داخل ایران که احتیاج بوده، انجام داده است. همکاری فعالانه و به موقع ایران در ارائه دسترسی به آژانس، اجرای پروتکل الحاقی را تسهیل نموده و موجب افزایش اعتماد است.

33. همچنانکه قبلاً گزارش شد، [49] در فوریه 2019 آژانس ذرات اورانیوم طبیعی ساخت بشر در مکانی که توسط ایران به آژانس اظهار نشده بود را شناسایی کرد. بر اساس اطلاعات تکمیلی ارائه شده از سوی ایران، آژانس از دو تأسیسات اظهار شده ایران نمونه برداری محیطی انجام داد [50]. ارزیابی آژانس از تحلیل این نمونه برداری های این بوده که بعضی یافته ها با اطلاعات دریافتی از ایران عدم همخوانی نداشته اند، اما تعدادی از یافته ها وجود دارند که در خصوص آن ها ضروری است ایران به سوالاتی پاسخ دهد و شفاف سازی و ارائه اطلاعات کند [51]. این یافته های دیگر، شامل حضور ذرات با ایزوتوپ های تغییر یافته اورانیوم با غنای پایین در یک محل اظهار نشده از سوی ایران [52]، با حضور قابل تشخیص U-236 و اورانیم کمی تهی شده می باشند [53].

34. در 21 اکتبر 2020، ایران اطلاعات و شرحات بیشتری را در این خصوص ارائه کرد. در خصوص ذرات اورانیم با غنای پایین یافت شده، ایران گفت که شواهد مربوط به چنین آلودگی در دست تحقیقات است.

35. آژانس شرحات ارائه شده از سوی ایران را نارضایتبخش محسوب می نماید، چرا که از لحاظ فنی دارای اعتبار نبودند و بر همین مبنا، درخواست اطلاعات و شفافیت بیشتری از ایران کرد. آژانس، همچنین مدت زمانی که این موضوعات در دست آنالیز است را مد نظر دارد. در 5 نوامبر 2020، ایران اطلاعات بیشتری در خصوص شرحات خود به آژانس ارائه کرد. در مکاتبه مورخ 9 نوامبر 2020، متعاقب ارزیابی این اطلاعات جدید، آژانس به ایران خبر داد که کماکان اطلاعات ارائه شده از سوی ایران را از لحاظ فنی معتبر محسوب نمی نماید. ارائه شرحات کامل و فوری از سوی ایران در خصوص وجود ذرات اورانیوم ساخت بشر به شمول ذراتی که ایزوتوپ هایشان تغییر یافته است، در مکانی که به آژانس اظهار نشده اند، ضروری است.

36. راستی آزمایی و نظارت آژانس بر سایر تعهدات مرتبط هسته ای ایران ذیل برجام، شامل تعهداتی که در بخش های D، E، S و T ضمیمه یک برجام تصریح شده، ادامه دارد.

37. طی مقطع زمانی این گزارش، آژانس در یک نشست از جلسات گروه کاری خرید کمیسیون مشترک شرکت کرد. (برجام، ضمیمه چهار - کمیسیون مشترک، بند 6.4.6).

F. خلاصه

38. آژانس به راستی آزمایی عدم انحراف مواد هسته ای اظهار شده در تأسیسات هسته ای و مکان های خارج از تأسیسات که به طور معمول مورد استفاده قرار می گیرند (LOFs) و از سوی ایران در چارچوب موافقتنامه پادمان آن اظهار شده، ادامه می دهد. ارزیابی ها در خصوص فقدان فعالیت ها و مواد هسته ای اظهار نشده برای ایران، کماکان ادامه دارد. احتیاج است تا وجود ذرات متعدد اورانیوم ساخت بشر به شمول ذراتی که ایزوتوپ هایشان تغییر یافته اند، در مکانی که به آژانس اظهار نشده است، از سوی ایران به طور کامل و فوری شرح داده شود تا نگرانی های احتاقتصادی در خصوص کامل بودن و صحیح بودن اظهاریه های پادمانی ایران برطرف شود.

39. از روز اجرا، آژانس به نظارت و راستی آزمایی اجرای تعهدات مرتبط هسته ای از سوی ایران بر اساس مفاد برجام پرداخته است.

40. مدیرکل به گزارش دهی به طور مقتضی ادامه خواهد داد.

ضمائم:

[1] در 8 می 2018 دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا گفت ایالات متحده از توافق هسته ای ایران خارج خواهد شد، نظرات رئیس جمهور ترامپ در خصوص برجام در سایت ذیل موجود است:

https://www.whitehouse.gov/briefings-statements/remarks-president-trump-joint-comprehensive-plan-action

[2] . Reproduced in INFCIRC/907 and INFCIRC/907Add.1.

[3] .Gov/2017/10, para. 3.

[4] . این موضوع توسط دکتر حسن روحانی، رئیس جمهور و رئیس شورایعالی امنیت ملی ایران اعلام شد. http://president.ir/en/109588

[5]. GOV/INF/2019/8, GOV/INF/2019/9, GOV/INF/2019/10, GOV/INF/2019/12, GOV/INF/2019/16, GOV/INF/2019/17 and

GOV/INF/2020/10 and GOV/2020/15.

[6] http://irangov.ir/detail/332945.

[7]. GOV/2020/26, para. 7.

[8] هزینه اجرای موقت پروتکل الحاقی (سه میلیون یورو) و 2/2 میلیون یورو برای هزینه های بازرسی مربوط به راستی آزمایی و نظارت بر تعهدات مرتبط هسته ای ایران مندرج در برجام از بودجه عادی تأمین می شود (GC(63)/2).

[9]. این بودجه، هزینه های مرتبط با برجام را تا نیمه فوریه 2021 پوشش خواهد داد.

[10] شامل روشنگری های مورد اشاره در بند 3 این گزارش.

[11] GOV/2016/8, para. 6.

[12] Note by the Secretariat, 2016/Note 5.

[13] GOV/2020/41.

[14]. GOV/INF/2020/15.

[15] - مخزن از رآکتور خارج شده و در فرآیند آماده سازی برای روز اجرا به صورت غیر قابل استفاده در آورده شد و در ایران باقی نگه داشته شده است (GOV/INF/2016/1)، رآکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک، بندهای 3(ii) و 3(iii)).

[16] - همانگونه که قبلاً اشاره شد (GOV/2017/24, footnote 10) ایران نام این تأسیسات را به رآکتور تحقیقاتی آب سنگین خندآب تغییر داده

است .[17]. همانطور که قبلاً اشاره شد (GOV/2020/41, footnote 17)، آژانس راستی آزمایی کرد که ایران یک جز اصلی ماشین سوخت را نصب نموده است. ایران اظهار کرد که این ماشین بر اساس طراحی اولیه ساخته شده و برنامه ریزی شده تا با طراحی جدید رآکتور سازگار شود.

[18] - بندهای ارجاعی در پرانتزها در تمام بخش های C و D این گزارش به بندهای ضمیمه I - اقدامات مرتبط هسته ای برجام مربوط است.

[19] - HWPP یک تأسیسات فراوری آب سنگین است که بر مبنای اطلاعات طراحی آنکه در تاریخ 25 ژانویه 2016 از سوی ایران در اختیار آژانس قرار گرفته است، ظرفیت اسمی 16 تن آب سنگین با درجه خلوص هسته ای در سال، و ظرفیت واقعی حدود 20 تن آب سنگین با درجه خلوص هسته ای در سال را دارد. ایران در نامه ای به تاریخ 18 ژوئن 2017، به آژانس خبر داد که حداکثر ظرفیت سالانه تأسیسات فراوری آب سنگین (HWPP) 20 تن می باشد.

[20] . در 20 اکتبر 2020، آژانس تأیید نمود که در این زمان گزارش دهی 3.0 متریک تن آب سنگین فراوری شده است، 2.2 متریک تن آب سنگین از ایران خارج شده است و ایران 1.3 متریک تن آب سنگین را برای فعالیت های تحقیق و توسعه در ارتباط با فراوری ترکیبات دوئتره برای کاربردهای پزشکی مورد استفاده قرار داده است که این مقدار در ذخیره آب سنگین ایران محسوب نشده است. در همان تاریخ، آژانس راستی آزمایی نمود که ایران آب سنگین آلوده که در نتیجه فراوری محصولات دوتریوم ایجاد شده بود، را خالص سازی ننموده است. تمامی فعالیت های مشروحه در این پاورقی، تحت نظارت مستمر آژانس بوده است.

[21] از جمله سلول های داغ در راکتور تحقیقاتی تهران و تأسیسات MIX و سلول های حفاظ دار که در مصوبه کمیسیون مشترک مورخ 14 ژانویه 2016 به آنها اشاره شده است ((INFCIRC/907.

[22] GOV/INF/2019/12

[23] تحت برجام، برای مدت 15 سال، سایت غنی سازی نطنز تنها مکان برای فعالیت های مرتبط با غنی سازی ایران از جمله تحقیقات و توسعه تحت نظارت پادمانی خواهد بود. (پاراگراف 72)

[24] GOV/INF/2019/9

[25] GOV/INF/2019/10, GOV/INF/2019/12, GOV/INF/2019/16 and section C3 of this report.

[26]. GOV/INF/2020/10.

[27] . از زمان گزارش قبلی، ایران به آژانس خبر داد که به جای نصب آبشارهای متناظر PFEP در FEP، تصمیم دارد که آبشار موجود در PFEP را به FEP منتقل کند. (GOV/2020/41, para. 14)

[28] GOV/2020/41, para. 14.

[29] Para 18 of this report

[30] GOV/INF/2020/15.

[31] GOV/INF/2019/10para 4

[32] همچنانکه قبلاً گزارش شده است در خط تحقیق و توسعه یک، ایران یک آبشار IR1 را به وسیله برداشتن روتورها، تزریق epoxy resin در لوله کشی ها و خارج نمودن سیستم های برقی از تمام سانتریفیوژها (نگاه کنید به GOV / INF /2016/1 تحقیق و توسعه سانترفیوژ (15.4) بند ix) غیرعملیاتی نموده است.

[33] GOV/2019/55 para 15

[34] . GOV /2017/48/footnote 20.

[35] . در 29 ژانویه 2018، ایران اطلاعات به روز رسانی شده در خصوص طراحی برای FFEP را به آژانس ارائه کرد که حاوی یک ساختار موقت تکی برای سانتریفیوژ IR-1 به منظور جداسازی ایزوتوپ های پایدار در واحد 2 بود.

[36] . GOV/2016/46, para. 12.

[37] GOV201955 para 21

[38] IR1, IR2m, IR3,IR4,IR5,IR6,IR6m,IR6s,IR6sm,IR7,IR8,IR8s، IR8B، IR-s and IR9.

[39] GOV/INF/2019/12.

[40] GOV/2020/26, para. 23.

[41] . GOV/2019/55, para. 24.

[42] GOV/INF/2019/12, para. 6.

[43] . به تصمیم مورخ 14 ژانویه 2016 کمیسیون مشترک مراجعه شود. (INFCIRC/907)

[44] GOV/INF/2019/8.

[45] با در نظر دریافت وزن اتمی استاندارد اورانیوم و فلوئورین

[46] مطابق با مصوبات کمیسیون مشترک به تاریخ های 6 ژانویه، 18 دسامبر 2016 (INFCIRC/907)، و 10 ژانویه 2017 (INFCIRC/907/Add.1).

[47]. مطابق برجام، سایت غنی سازی نطنز، برای 15 سال تنها محل غنی سازی اورانیوم و فعالیت های مرتبط از جمله فعالیت های تحقیق و توسعه تحت پادمان خواهد بود. (بند 72)

[48]. میزان تغییر در مقایسه با آمار مرتبط در گزارش فصلی قبلی، مربوط به پردازش بیشتر بعضی مواد هسته ای بوده است.

[49] GOV201955 para 29

[50] GOV/2020/41, para. 32.

[51] GOV/2020/41, para. 33.

[52]. این ذرات در نتیجه آنالیز های بیشتر آژانس از نمونه های اخذ شده در فوریه 2019 شناسایی شده اند که آژانس ابتدا در 2 سپتامبر 2020 در مکاتبه ای به اطلاع ایران رساند.

[53] . آژانس در مکاتبه خود متذکر شد که این ذرات یافت شده، مشابه ذراتی هستند که سابقاْ در ایران یافت شده اند و منشأ آنها قطعات سانتریفیوژهای وارداتی است (GOV/2008/4, para. 11).

*** جهت دریافت متن کامل گزارش آژانس، به اینجا مراجعه کنید.