حمله سالانه سگ ها به 200 هزار ایرانی - وبلاگ بهابادی

به گزارش وبلاگ بهابادی، سگ های ولگرد در حوالی کرج دختربچه سه ساله ای را از بغل مادرش قاپیدند و جلوی چشمان مادرش هرکدام پنجه و دندانی بر جسمش کشیدند که در نهایت تن نیمه جانش را یک راننده عبوری با کمک قفل فرمان از میان سگ ها بیرون کشید و به بیمارستان برد. حالا کودکی که یک بند به مادرش با وحشت می گوید: مامان هاپو منو خورد شب ها کابوس می بیند و بی گمان جای زخم های روح و جسمش تا انتها عمر با او باقی خواهد ماند.

به گزارش همشهری، سگ های ولگرد تعدادشان آنقدر زیادشده است که به معضلی برای جوامع شهری، روستایی و حیات وحش تبدیل شده اند. در کشور های پیشرفته که قوانین سخت و آزمون پس داده ای در حمایت از حیوانات دارند، هیچ سگ بدون صاحب واکسینه نشده ای وجود ندارد. سگ ها یا در صف واکسیناسیون، عقیم سازی و واگذاری هستند یا به دلایل معتبر پزشکی اوتانازی می شوند.

چندی پیش مصطفی نادری، کارشناس محیط زیست به خبرگزاری تسنیم گفته بود که جمعیت سگ های ولگرد در کشور از مرز 2میلیون قلاده گذشته است. به منظور کنترل جمعیت این گونه و جلوگیری از آسیب رسیدن به سایر گونه های حیات وحش و حتی انسان، غذارسانی به سگ های ولگرد باید ممنوع شود.

هاله میرابریشمی، افسر ارشد حیوانات در استان مریلند آمریکا نیز گفت که تنها 10 درصد از سگ ها و گربه های بدون صاحب به مرحله اوتانازی می رسند. او در لایو اینستاگرامی خود می گوید: دلیل موفقیت آمیز بودن برنامه های این استان در کاهش سگ های بدون صاحب اجرای برنامه TNR (زنده گیری، واکسیناسیون، عقیم سازی و واگذاری) با همکاری حامیان حیوانات در قبول سرپرستی است.

چنین حمایتی از حیوانات شهری بدون صاحب، علاوه بر اینکه مانع از هجوم این حیوانات به حیات وحش شده، بیماری های مشترک بین انسان و حیوان را نیز به حداقل ممکن رسانده و مانع ازدیاد جمعیت آن ها می شود.

او در مورد نحوه حمایت از حیوانات بدون صاحب می گوید: در این روش حقوق حیوانات باید به تمامی رعایت شود. هر سگ یا گربه یک حامی و مسئول مشخص دارد که غذارسانی نیز از طریق آن ها انجام می شود. پسماند غذای انسان ها به حیوانات داده نمی شود. غذارسانی بدون پذیرش مسئولیت حیوان در عقیم سازی و واکسیناسیون جرم است و فرد خاطی به ازای هر حیوانی که غذارسانی کند 500 دلار جریمه می شود؛ ضمن اینکه 100 دلار نیز باید برای ثبت حیوان به دولت پرداخت کند.

هیچ کدام از این قوانین در ایران وجود ندارد و شهرداری ها با استناد بند 15 ماده 55 قانون شهرداری ها به منظور جلوگیری از شیوع امراض ساریه انسانی و حیوانی و جمع آوری حیوانات بلاصاحب و دفع حیوانات مریض، مزاحم و ولگرد دستورالعمل 20 صفحه ای دارند که به همه بند های آن نیز عمل نمی کنند.

مهدی نبی یان، مدیر پروژه بین المللی حفاظت مشارکتی میش مرغ می گوید: براساس آمار های موجود در سال 66 در کشور کمتر از 700 تزریق واکسن هاری گزارش شد. این آمار در سال 98 به 234 هزار مورد می رسد. 200 هزار مورد از این گزش ها مربوط به سگ ها (180 هزار سگ صاحب دار و 20 هزار سگ بدون صاحب) و 34 هزار مورد آن مربوط به سایر گونه هاست. سال گذشته این آمار به 250 هزار مورد رسید. یک دوره درمان هاری 50 تا 250 دلار برای کشور هزینه دارد. یعنی دولت روزانه 770 میلیون تومان برای جلوگیری از انتقال بیماری هاری بر اثر سگ گزیدگی هزینه می کند.

مهدی نبی یان می گوید: وقتی جمعیت سگ ها بیشتر می شود تقابل و تعارض شان با انسان و سایر گونه ها افزایش می یابد. مدام شاهد بیشتر شدن سگ های بیمار با عفونت های شدید در شهر ها و روستا ها هستیم؛ بنابراین همانطور که نباید در جوی آب به دلیل افزایش جمعیت موش پسماند غذا ریخت، نباید جمعیت سگ ها را با غذادهی افزایش داد. افزایش موش ها به معنای افزایش ابتلا به 70 نوع بیماری مشترک با انسان است. راه اندازی کمپین های حمایت از سگ های ولگرد درست مثل این است که برای حمایت از موش ها کمپین راه انداخت.

به گفته او، وجود سگ های بلاصاحب به جمعیت حیات وحش زادآور کشور لطمه وارد کرده است. این متخصص حیات وحش می گوید: برای تامین بودجه حفاظت از یوزپلنگ، در خطر انقراض ترین گونه کشور با محدودیت های شدید مالی در حد یک تا 2 میلیارد تومان مواجهیم.

به گفته مدیر پروژه بین المللی حفاظت مشارکتی میش مرغ، در قوانین کشور چیزی به نام پناهگاه نگهداری از سگ های ولگرد وجود ندارد. براساس دستورالعمل کنترل و مدیریت سگ های ولگرد مصوب سال 87 که از طریق وزارت کشور ابلاغ شد باید سگ هایی که بیماری یا معلولیت شدید دارند، اوتانازی شوند.

عده ای از به اصطلاح حامیان سگ ها و گربه ها تصور می کنند که اگر سگ و گربه ای عقیم شد، دیگر خطری برای جوامع انسانی و حیات وحش ندارد؛ درحالی که به گفته مهدی نبی یان، عقیم کردن حیوانات تنها توانایی باروری را از آن ها می گیرد، اما آن ها همچنان می توانند به انسان و حیات وحش حمله و ناقل بیماری باشند. اما عده ای با سوء استفاده از احساس مردم و با استدلال غیرعلمی، کمپین هایی راه می اندازند و دم از حمایت از حیوانات می زنند. اگر این افراد دلشان برای سگ های ولگرد می سوزد، خب آن ها را در منازل شخصی خود نگهداری کنند؛ نه اینکه پسماند گوشت بگیرند و خاک، آب و محیط زیست را به بهانه غذارسانی به سگ ها آلوده کنند.