دایون Y5؛ شاسی بلند چینی 900 میلیون تومانی بازار ایران - وبلاگ بهابادی

به گزارش وبلاگ بهابادی، پایان و پس از گذشت حدود دو دهه؛ نام هایی مانند جیلی، سایک، فاو، جک، بی وای دی، هاوال، دانگ فنگ، چانگان، ام جی، چری و گاک به نوعی تبدیل به اعتبار صنعت خودروی کشور چین شده اند و البته با سرعت بسیار زیادی راستا پیشرفت را طی می نمایند. جالب آنکه هر کدام از این برند ها صاحب چند زیر مجموعه شناخته شده، هستند که آن ها هم به تدریج سهم خود را از بازار داخلی و بعلاوه شاخص صادرات افزایش می دهند.

به گزارش عصر ایران، در این میان استارت آپ ها هم حضور دارند که محصولات چشمگیری را در کارنامه جوان خود قرار داده اند مانند اسکای ول که اندیشه حضور در بازار آمریکا را دارد یا ولتمایستر که در زمینه خودرو های الکتریکی عملکرد جالبی داشته است. لی شانگ هم یکی از زیباترین شاسی بلند های چینی را معرفی نموده است.

به همین ترتیب نام های کوچک تر، اما در جهت رشد دیگر همی حضور دارند مانند دورسن که در طراحی محصولات خود کوشش دارند به جای معرفی صرفا یک وسیله نقلیه چهارچرخ نگاهی هم به طراحی روز و موفقیت در آینده داشته باشند.

همه این ها را گفتیم و نمونه هایی از مطالب گروه خودروی عصر ایران را هم برایتان به صورت لینک فعال ارائه دادیم تا بگوئیم در بازار چین چه مقدار از تنوع وجود دارد که می توان برای واردات و یا راه اندازی خطوط مونتاژ سراغ گزینه های برتر و قابل اعتمادتر رفت.

حال در چنین شرایطی اخباری مبتنی بر همکاری رسمی یک شرکت داخلی (صنایع خودروسازی ایلیا) با یک کمپانی چینی برای فراوری و عرضه محصولات برند دایون مطرح شده است.

دایون Y5

قطعا اولین پرسشی که در فکر مخاطب ایجاد می گردد، این است که: برند دایون میان این همه برند شناخته شده چینی و زیرمجموعه های آن ها چه جایگاهی دارد؟

آیا دایون که قرار است شاسی بلند Y5 آن به قیمت حدود 900 میلیون تومان (البته به این عدد، هزینه های شماره گذاری و مالیات هم اضافه خواهد شد که به این ترتیب، بهای این خودرو در حدود 1 میلیارد تومان برای مشتریان می گردد) در بازار ایران عرضه گردد، می تواند انتخابی مناسب و شایسته مصرف نماینده ایرانی باشد؟!

این پرسشی است که در ادامه به جستجوی پاسخ هایی برای آن خواهیم بود.

پیش از هر چیز باید نگاهی به سابقه برند دایون داشته باشیم. دایون در سال 1987 تاسیس شده و دفتر مرکزی آن در یانچنگ چین قرار گرفته است. در رابطه با حوزه فعالیت این کمپانی، ویکیپدیا آورده است: فراوری کامیون، موتورسیکلت، پیشرانه و سرمایه گذاری در بخش املاک.

در وب سایت رسمی دایون هم آنچه که بیشتر جلب نظر می نماید، بنر های مربوط به خودرو های سنگین و نیمه سنگین این کمپانی است که در مدل های مختلف معرفی شده اند.

پیدا کردن اثری Y5 در وب سایت رسمی دایون در نوع خود یک چالش بسیار بزرگ است، اما اگر از جهت گوگل هم نام کامل این خودرو Dayun Y5 را به انگلیسی جستجو کنید بازهم به نتیجه خاصی دست نخواهید یافت و جالب آنکه تعداد نتایج وب سایت های فارسی که خبر فراوری این خودرو در ایران را منعکس نموده اند بیشترین قسمت صفحه نتیجه جستجو را به خود اختصاص می دهد.

با توجه به ناکامی در جستجوی تصاویر Y5 از گوگل، سراغ تصاویری می رویم که ظاهرا در ایران ثبت شده و به وسیله سایت های داخلی منتشر شده اند.

طراحی: یادگاری از 20 سال پیش

Y5 در ارائه طراحی تازه و بروز کاملا ناموفق عمل می نماید. این خودرو در بخش دماغه عملا یک یادگاری از دو دهه قبل است. چراغ های اصلی جلو الگوی بسیار ساده و معمولی دارند، حتی گرافیک داخلی آن ها هم چیز تازهی برای ارائه ندارد. قسمت جلوپنجره هم کاملا به عناصر کرومی متوسل شده تا شاید جاذبه ای برای مخاطب ایجاد کند.

درپوش موتور هم با توجه به ضعف شدید طراحی دماغه نمی تواند میزبان هودلاین های (خطوط روی درپوش موتور) اثر گذار باشد و در نهایت این قسمت از خودرو با یک سپر حجیم، اما بسیار ساده جمع و جور شده است.

در نمای جانبی اولین چیزی که در ذوق مخاطب می زند فاصله زیاد بین چرخ ها و خط شروع گلگیر است که ممکن است طرفداران این خودرو چنین شرایطی را به آفرودی بودن ماجرا ربط دهند، اما به هر ترتیب این رینگ ها برای خودرو بسیار کوچک هستند و به هیچ عنوان برای رانندگی باثبات به ویژه در پیچ ها قابل اعتماد نخواهند بود.

پس به آن 1 میلیارد تومان باید هزینه 4 حلقه لاستیک و رینگ بزرگ تر را هم اضافه کنید.

برترین نمونه این سبک از طراحی شاسی بلند (ساده، مرتفع و آفرودی) را باید تویوتا لندکروز سری 80 بدانیم که در فاصله سال های 1989 تا 1998 روی خط فراوری قرار داشت و چنان اثری بر بازار دنیای خودرو گذاشت که هنوز هم طرفداران سرسخت خود را دارد.

تویوتا لندکروزر سری 80

در نمای جانبی اثری از خط شانه قوی و یا تفاوت سطح ایجاد شده روی بدنه وجود ندارد تا اینجا هم همچون دماغه یک حجم تخم مرغی را مشاهده کنیم که اثری از مجذوب نمایندهیت محصولات روز در آن مشاهده نمی گردد.

در اطلاعات موجود اشاره شده که خودرو برابر با 4771 میلیمتر در طول، 1870 میلیمتر در عرض و 1828 میلیمتر در ارتفاع پیشرفته و فاصله بین محور های آن هم برابر با 2790 میلیمتر است.

طراحی ستون آخر که مهمترین عنصر حاضر در آن به نوار کرومی اطراف شیشه ها مربوط می گردد کاملا آمبولانسی و خارج از رده محسوب می گردد که بازهم در نمونه های برتر بازار دنیای و حتی چینی های پرفروش دیگر وابستگی به چنین الگویی مشاهده نمی گردد.

کابین: پلاستیک سخت برای تمامی فصول!

در فضای داخلی کابین، مستقیم سراغ مهمترین قسمت یعنی کنسول اصلی جلو می رویم. همانطور که در تصاویر مشاهده می کنید تقریبا تمامی بخش ها از پلاستیک سخت فراوری شده که عملا هیچ حسی از کیفیت را منتقل نمی نماید. فرمان هم شرایط مشابهی دارد، به ویژه قسمت مرکزی که آن هم کیفیت پایین پلاستیک را کاملا نشان می دهد.

طراحی نشانگر های اطلاعات کیلومتر شباهت زیادی به جک اس 5 دارند. کنسول میانی هم از پلاستیک مشکی براق استفاده شده که به شدت مجذوب نماینده اثر انگشت است. در مجموع می توان گفت این کنسول کمترین اثری از طراحی روز و کیفیت مواد اولیه را همراه خود ندارد.

قسمت تنظیمی سیستم تهویه و نمایشگر بسیار کوچک آن هم از ضعیف ترین قسمت های کنسول اصلی است.

از امکانات کابین به مواردی مانند: نمایشگر 8 اینچی لمسی سیستم تفریح (نوع نمایشگر تعیین نشده)، کروز کنترل، دوربین عقب، روکش چرمی غربیلک فرمان و جایگاه ها، آینه الکتروکرومیک، سیستم ورود بدون کلید، سانروف، دکمه استارت، گرمکن آینه های جانبی، جی پی اس، سیستم صوتی با 8 بلندگو و بلوتوث اشاره شده است.

در بخش ایمنی هم مواردی مانند: ای بی اس، ایی بی دیی، پایداری الکترونیکی و کیسه هوا برای ردیف جلو اشاره شده است.

پیشرانه: ماجرای آفرودر 2000 کیلوگرمی!

برای پیشرانه (موتور خودرو) از نمونه 4 سیلندر توربوشارژ 2 لیتری استفاده شده که 202 اسب بخار خروجی و 280 نیوتن متر گشتاور دارد. این مجموعه با جعبه دنده اتوماتیک 6 سرعته هماهنگ می گردد. انتقال نیرو هم به وسیله دو دیفرانسیل انجام می گردد.

در بعضی از منابع به استفاده از شاسی یکپارچه و حضور دو دیفرانسیل اشاره و تاکید شده بود که در نهایت این خودرو را به یک انتخاب مناسب برای آفرود مبدل می نماید!

در رابطه با ویژگی آفرود باید به وزن Y5 اشاره کنیم که ظاهرا نزدیک 2 تن (1995 کیلوگرم) است. حالا این حجم 2 تنی با یک موتور توربو 200 اسب بخاری که عملکرد آن در شرایط فشار منطبق بر تست های استاندارد بین المللی تعیین نیست، چگونه می تواند امتیازی برای خرید محسوب گردد تعیین نیست!

جالب آنکه شاسی مونوکوک در تازهترین و پیشرفته ترین محصولات خودرویی دنیا با استفاده از مواد فوق سبک و بسیار مقاوم فراوری می گردد و عاملی برای مهندسی وزن و افزایش تمامی شاخص های بهبود دهنده بهره وری پیشرانه است حال اینجا چگونه شاسی یکپارچه وزن 2 تنی را برای آفرودر به ارمغان آورده، پاسخی روشن و بسیار ساده دارد!

در خاتمه باید گفت: درست است بسیاری از خودروسازان مطرح دنیای به علت وجود تحریم های ظالمانه غرب از همکاری با شرکای ایرانی انصراف داده و تنها چین به عنوان یک شریک تجاری در این بازار مانده است، اما در همین خودروسازان چینی هم همان طور که در ابتدای مطلب اشاره شد برند های مطمئن و خوبی هستند که می توانند در ایران فعالیت نمایند.

انتخاب برند های بی نام نشان خارجی به وسیله شرکت های داخلی برای شراکت، درکنار ارائه سرویس های خدمات پس از فروش که هنوز کیفیت آن معلوم نیست نه تنها در شان و شخصیت مشتریان ایرانی نیست بلکه باعث می گردد تا در صورت خرابی خودرو و یا احتیاج به تعویض یک قطعه به دلایل مختلف از جمله تصادف مشتریان در بازار سرگردان شده و علاوه بر پرداخت هزینه های گزاف نارضایتی خریداران را هم در پی داشته باشد.