تصویر استثنایی جیمزوب از 4 سیاره غول پیکر - وبلاگ بهابادی

به گزارش وبلاگ بهابادی، با اضافه شدن زحل، تلسکوپ فضایی جیمز وب انتها هر چهار دنیا غول پیکر منظومه شمسی ما را به تصویر کشید.

به گزارش خبرآنلاین، مشاهدات جیمزوب از این سیاره حلقه دار، که در 25 ژوئن 2023 گرفته شده است، پاکسازی و پردازش شده است و چشم انداز ای تماشایی از حلقه های با شکوه زحل را به ما می دهد که در تاریکی طلایی می درخشند.

در مقابل، قرص زحل در تصویر تازه کاملاً تاریک است، فاقد نوار های ابری معین است و قهوه ای کم رنگ به نظر می رسد.

این به علت طول موج هایی است که جیمزوب با آن دنیا را می بیندْ، مادون قرمز نزدیک و میانی. این طول موج های نور معمولاً با چشم غیرمسلح انسان نامرئی هستند، اما می توانند چیز های زیادی را آشکار نمایند.

برای مثال، انتشار حرارتی - مرتبط با گرما - تحت سلطه طول موج های مادون قرمز است. هنگامی که سعی می کنید در خصوص آنچه در داخل یک سیاره پیچیده شده در ابر های ضخیم و مات می گذرد، بیاموزید، مطالعه دمای آن روش ارزشمندی برای انجام آن است.

بعضی از عناصر و فرآیند های شیمیایی نیز نور مادون قرمز ساطع می نمایند. بنابراین، تماشا سیارات منظومه شمسی در طول موج هایی خارج از محدوده باریکی که دید ما پذیرفته است، می تواند چیز های بیشتری را در خصوص آنچه که در حال وقوع است به ما بگوید.

در تصویر گرفته شده از زحل، مشاهدات شامل فیلتر هایی بود که نور سیاره را کم می کرد، در حالی که به نور حلقه ها و قمر ها اجازه می داد تا به شدت بتابد.

تیمی به سرپرستی سیاره شناس لی فلچر از دانشگاه لستر در بریتانیا می توانند حلقه ها و قمر های زحل را با جزئیات بیشتری مطالعه نمایند. آن ها امیدوارند ساختار های حلقه ای تازه و به طور بالقوه حتی قمر های تازهی را که به دور غول گازی می چرخند شناسایی نمایند. تصویر بالا سه قمر زحل، دیون، انسلادوس و تتیس را در سمت چپ سیاره نشان می دهد. دیسک سیاره اگرچه کم نور است، اما اطلاعاتی در خصوص تغییرات فصلی زحل نشان می دهد.

نیمکره شمالی به انتها تابستان 7 ساله خود می رسد، اما منطقه قطبی تاریک است. در همین حال، جو اطراف لبه های دیسک روشن به نظر می رسد که می تواند نتیجه فلورسانس متان، یا درخشش هیدروژن یا هر دو باشد. تجزیه و تحلیل بیشتر می تواند به ما بگوید که کدام.

مشتری اولین سیاره غول پیکری بود که تحت رصد جیمزوب نهاده شد.

جزئیات شگفت انگیزی که در ابر های متلاطم و طوفان های سیاره دیده می گردد، شاید کاملاً تعجب آور نبود، اما ما بعلاوه با بعضی از ویژگی هایی که به ندرت دیده می شوند، برخورد کردیم: شفق های دائمی که در قطب های مشتری می درخشند، در طول موج های نوری نامرئی، و حلقه های ضعیف مشتری.

ما بعلاوه دو قمر کوچکتر و کمتر شناخته شده سیاره به نام های Amalthea و Adrastea را با حباب های فازی از کهکشان های دوردست در پس زمینه دیدیم.

مشاهدات نپتون در نیمه دوم سپتامبر 2022 انجام شد. از آنجایی که نپتون بسیار دور است، تمایل دارد کمی نادیده گرفته گردد. احتمالاً به تماشا تصاویر گرفته شده به وسیله وویجر 2 هنگام عبور از 1989 عادت نموده اید. مشاهدات جیمزوب برای اولین بار در بیش از 30 سال، نگاهی تازه به حلقه های زیبای غول یخی انداخت.

اورانوس نیز بسیار دور است، اما بعلاوه عجیب و غریب است. اگرچه این بسیار شبیه به نپتون است، اما رنگ های این دو سیاره کمی فرق دارد، که چیزی شبیه یک رمز و راز است، و اورانوس نیز به طرفین منحرف شده است، که شرح آن نیز چالش برانگیز است.

مشاهدات جیمزوب که در آوریل 2023 منتشر شد، این معما ها را حل نمی کند، اما 11 ساختار از 13 ساختار سیستم حلقه باورنکردنی اورانین و یک درخشش جوی غیرقابل شرح بر روی کلاهک قطبی سیاره را آشکار نموده است.

جیمزوب در خصوص دنیا اولیه حرف های زیادی برای گفتن دارد.