این مقبره بزرگترین راز دنیای باستان شناسی است - وبلاگ بهابادی

به گزارش وبلاگ بهابادی، سال 1974، کشاوزان به طور اتفاقی به یکی از مهم ترین اکتشافات باستان شناسی همه ادوار در یک زمین ساده در استان شاآنشی در چین برخورد کردند. آن ها حین کندن زمین، قطعاتی از مجسمه هایی از جنس سفال یافتند. این فقط ابتدای ماجرا بود. حفاری های باستان شناسی نشان داد زیر این زمین، تعدادی گودال است که درون آن ها هزاران مجسمۀ سفالی از آکروبات ها، مقامات، حیوانات و تعداد زیادی سرباز و اسب جنگیِ تراکوتا در مقدار واقعی است.

به گزارش فرادید، به نظر می رسد ماموریت این ارتشِ سفالی، حفاظت از مقبره چین شی هوآنگ بوده است؛ نخستین امپراتور پرابهت سلسله چین که از سال 210 تا 221 پیش از میلاد حکمرانی کرد. بخش های بزرگی از گورستان اطراف مقبره کشف شده است، اما خود مقبره امپراتور به رغم کنجکاوی های زیادی که تا به امروز برانگیخته هرگز باز نشده است. شاید 2000 سال است که هیچ چشمی درون این مقبره را ندیده است، یعنی از زمانی که امپراتور ترسناک درون این مقبره قرار داده شد.

علت اصلی این درنگ این است که باستان شناسان نگران آسیب هایی هستند که ممکن است در اثر حفاری به مقبره وارد گردد و داده های حیاتی تاریخی از بین برود. در حال حاضر، برای ورود به مقبره تنها می توان از روش های باستان شناسی تهاجمی استفاده کرد و استفاده از این روش ها با خطر بالای آسیب بازسازی ناپذیر همراه است.

یکی از روشن ترین مثال ها از چنین حفاری هایی به حفاری های شهر تروا در دهه 1870 به وسیله هاینریش شلیمان مربوط می گردد. حفاری های پرشتاب و ناشیانه او منجر به نابودی تقریباً تمام نشانه های همان شهری شد که او منتظر کشف آن بود. باستان شناسان شک ندارند که نمی خواهند عجله نمایند و اشتباه او را دوباره تکرار نمایند.

دانشمندان در حال آنالیز این ایده هستند که از روش های غیرتهاجمی خاص برای نگاه کردن به درون مقبره استفاده نمایند. یک ایده استفاده از میون است؛ یک جور محصول فرواتمیِ ناشی از تصادم پرتو های کیهانی با اتم های اتمسفر زمین که می توانند مانند تابش اشعۀ ایکس به ساختار ها نفوذ نمایند. با این حال به نظر می رسد شروعِ اجرایی کردنِ بیشتر این پیشنهادات روند کندی داشته است. هنوز باید تکنولوژی های مربوط به باستان شناسی پیرشف بیشتری نمایند تا ما بتوانیم به راز مقبرۀ شی هوانگ پی ببریم.

مدلی فرضی از محیط درون مقبره چین شی هوآنگ

اما به غیر از این یک خطر احتمالی جالب تر هم وجود دارد! در گزارشی که به وسیله سیما چیان، مورخ چین باستان در حدود 100 سال پس از مرگ چین شی هوآنگ نوشته شده، او شرح می دهد این مقبره مجهز به دام هایی است که برای کشتن هرگونه مزاحمی طراحی شده اند: کاخ ها و برج های خوش منظرِ صد مقام رسمی بنا شدند و مقبره مملو از مصنوعات کمیاب و گنجینه های شگفت انگیز است. به صنعتگران امر شده بود کمان های پولادی و پیکان هایی بسازند که هدف شلیک آن ها به سمت هر کسی باشد که وارد مقبره می گردد. از جیوه برای شبیه سازی صد رودخانه، یانگ تسه، رود زرد و دریای بزرگ استفاده شده است، طوری که به صورت اتوماتیک جاری شوند.

بر اساس سوابق تاریخی سیما چیان، این مقبره حاوی رودخانه ها و دریاچه های بزرگ جیوه در نسخه ای عینی از آب های اصلی چینِ آن موقع بود.

حتی اگر این سلاح های کمانیِ 2000 ساله دیگر کار ننمایند، این گزارشات حاکی از جاری شدن موجی از جیوه سمی مایع به روی حفرنمایندگان مقبره است. شاید این تهدید توخالی به نظر برسد، اما دانشمندان تجمعات جیوه در اطراف مقبره را آنالیز نموده و در یک قطعه زمین نوعی، سطوح بالاتری از انتظارشان را یافته اند.

به نقل از مقاله ای که سال 2020 در این باره منتشر شد: جیوه بسیار فرار ممکن است از شکاف ها نشت کند. این جیوه به مرور زمان در سازه توسعه یافته و آنالیز های اجرا شده نشان می دهند که آنچه در مکتوبات باستانی درباره این مقبره نوشته شده احتمالا درست است؛ نقبره ای که تا کنون هرگز باز یا غارت نشده است.

در حال حاضر، مقبره چین شی هوآنگ مُهروموم شده و دیده نشده به جای مانده، اما هرگز فراموش نشده است. این امکان وجود دارد که در زمان درست، پیشرفت های علمی بالاخره از رمز و راز هایی که 2200 سال زیر این مقبره دست نخورده به جای مانده اند، پرده بردارند.