فناوری بهترین راه مقابله با کرونا نیست، لزوم اتخاذ رویکردهای بلند مدت - وبلاگ بهابادی

به گزارش وبلاگ بهابادی، فناوری در کوتاه مدت به مبارزه با کرونا کمک کرده است، اما برخی کارشناسان معتقدند استفاده از فناوری در طولانی مدت ممکن است نتیجه معکوسی داشته باشد.

به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانش بنیان گروه دانشگاه خبرگزاری وبلاگ بهابادی، شیوع ویروس همه گیر کرونا موجب شد بحرانی بین المللی شکل بگیرد و درنتیجه بسکمک از مشاغل و کسب وکارها با مسائل جدی روبرو شده و صنایع نیز متوقف شدند. اما در این بین تنها یک مورد استثنا وجود داشت که آن هم فناوری است.

درحالی که اقدامات ساده ای مانند اعمال قرنطینه، فاصله گذاری اجتماعی، شستن دست ها و پوشیدن ماسک هنوز هم مؤثرترین موارد بوده اند، جامعه مدرن ما می خواست پاسخ جدیدی به این ویروس بدهد. بنابراین، این بیماری همه گیر برای استفاده گسترده تر از فناوری به یک شتاب دهنده تبدیل شد. برای مثال جلسات آنلاین، خرید اینترنتی و تحویل کالا در محل رواج بیشتری پیدا کرد، طوری که بعضی برای اولین بار آنها را امتحان کردند.

اما ازآنجاکه این راه چاره ها نیازهای فوری ما را برطرف می کردند، ازاین رو آنها همیشه آماده کار نبودند. پس سؤالی که مطرح می شود این است که در ادامه شرایط چگونه رقم می خورد و ما چگونه باید آماده شویم؟

تغییر عادت ها

با اعمال قرنطینه و ماندن افراد در خانه، درخواست ها برای پشتیبانی و کمک به طرز چشمگیری افزایش یافت. به گفته راج کونرو، مدیرعامل و بنیان گذار Kore.ai، این شرکت با افزایش 30 الی 40 درصد تماس ها روبرو شده که بار آن بر عهده مأمورانی است که مجبور شده اند دورکاری کنند.

مراکز تماس پشتیبانی که پلی بین مردم و کسب وکارها هستند، ازجمله کارهایی است که دچار اختلال شدند. به دلیل اینکه فضاهای شلوغ موجب گسترش کرونا می شود، ادارات ناگزیر شدند با تعداد نیروی کمتری کار کنند. همچنین بودجه های عملیاتی کمتر نیز شرکت ها را مجبور به کاهش کارمندان خود کرد. بااین حال، بخش تماس مشتریان فرایند صعودی به خود گرفت و نیازمند اپراتورهای بیشتری بود. برای حل این مشکل، شرکت ها به هوش مصنوعی روی آوردند.

دستیارهای مجازی پاسخ دهی به تماس ها را به عهده گرفته و جایگزین اپراتورها شدند. اگرچه به اندازه همتایان انسانی خود هوشمند نیستند، اما آنها می توانند بخش قابل توجهی از تماس ها را انجام داده و اپراتورها را برای کارهای چالش برانگیزتر آزاد کنند.

این حتی برای اپراتورها نیز خوب بود؛ چراکه آنها یکی از پراسترس ترین شغل ها با میزان خستگی بالا را دارند. ولی به لطف فناوری دیگر لازم نیست با مشتریان عصبانی روبرو شده و درنتیجه فشار و استرس کمتری را تحمل می کنند.

اما استفاده از روبات ها نیز به ویژه در بیمارستان ها، هتل ها و رستوران ها افزایش قابل توجهی پیدا کرد. بسکمک از دولت ها برای رعایت فاصله گذاری اجتماعی، تماس کمتر کارمندان و کادر درمان با مردم و پیشبرد بهتر امور روبات های مختلفی را در مراکز مهم مستقر کردند.

همچنین از فناوری برای مقابله مستقیم با ویروس و یافتن واکسن استفاده شده است. اپلیکیشن ردیابی تماس توسعه داده شد، و از هوش مصنوعی و فناوری 5G در تحقیقات پزشکی برای درمان کرونا استفاده شد.

مسائلی که درکمین اند

اگرچه فناوری نیازهای فوری ما را تا حدی حل کرده است، اما ما مجبور به سازش بودیم. به عنوان مثال، اگر بیماری همه گیر کرونا پیش نمی آمد، اپلیکیشن های ردیابی تماس به دلیل نقض شدید حریم خصوصی به موبایل های مردم راه پیدا نمی کرد. تنها چند ماه قبل از شیوع کرونا، نیویورک تایمز در گزارشی نشان داد که چگونه ردیابی مکان افراد می تواند هویت آنها را آشکار کند.

مثال دیگر استفاده از برنامه های تماس تصویری مانند زوم است. این فناوری قبلاً با این مقیاس بزرگ جهانی آزمایش نشده بود و در ادامه با مسائلی ازجمله هک شدن روبرو شد. بااین حال، این شرکت برای افزایش امنیت و حفظ حریم خصوصی برای کلیه کاربران اقداماتی را انجام داد.

اما شاید مهم ترین عاملی که نادیده گرفته شد، افرادی باشند که فناوری جایگزین آنها می شود. در شرایطی که بیکاری به بیشترین حد خود رسیده و مسائل روحی و روانی ناشی از قرنطینه طولانی در حال افزایش است، از دست دادن شغل باعث می شود شرایط بدتر شود.

اتخاذ رویکردی مسئولانه

بعضی از مشاغل، به ویژه مواردی که زندگی افراد را در معرض خطر قرار داده و یا سلامت روان آنها را به خطر می اندازد، بهتر است جایگزین شوند. ما نمی توانیم از شرکت ها انتظار داشته باشیم که از فناوری استفاده نکنند، زیرا در غیر این صورت ممکن است یک رقیب پیشرفته تر آنها را از بین ببرد.

بااین حال، باید توجه داشته باشیم که برگ برنده یک شرکت فناوری آن نیست بلکه کارمندان آن است، زیرا سود حاصل از دقایق و ساعت های ذخیره شده در مقایسه با یک کارگر پربازده می تواند بسیار کم باشد. ساعات کار بیشتر لزوماً منجر به نتایج بهتری نمی شود. در مقابل، تحقیقات نشان داده است که کارکنان با ساعات کار کمتر، مؤثرتر و مفیدتر عمل می کنند. برای مثال مایکروسافت یک هفته کاری چهار روزه را امتحان کرد و نتایج مدیران این شرکت را متقاعد ساخت تا با همین شیوه ادامه دهند. درنتیجه نه تنها کارمندان شادتر شدند، بلکه بازدهی 40 درصد افزایش یافت.

اکنون بازیِ کیفیت ها است و نه کمیت ها. در حال حاضر، ما آموخته ایم که اتخاذ رویکرد حرکت سریع و به جان خریدن اشتباهات باعث می شود مسائل بیشتری نسبت به پیشبرد اهداف ایجاد شود. شرکت ها باید برای دوره بلندمدت فکر کنند و نه تنها به تجارت بلکه به کارگران خود نیز اهمیت دهند.

البته نمی توانیم نقش فناوری را انکار کنیم، و بعضی از مشاغل به طور کامل تحت تأثیر آن قرار خواهند گرفت. اما شرکت ها باید بیشتر روی تقویت مهارت کارکنان خود متمرکز شوند. این امر در بعضی مواقع به آنها کمک می کند تا استعدادهای نهفته در نیروی کار خود را پیدا کنند.

4112/پ