پرخاشگری بچه ها و وظایف والدین - وبلاگ بهابادی

به گزارش وبلاگ بهابادی، پرخاشگری بچه ها یک اتفاق ساده در سنین رشد است که البته والدین به کمک اصول و راه های علمی مانند در نظر دریافت پاداش، پاسخ به موقع، صحبت به روش صحیح با کودک و ... می توانند فرزندشان را در مواقع عصبانیت کمک نمایند.

شاید به نظر عجیب به نظر برسد، اما پرخاشگری بچه ها امری عادی در رشد کودک است. بچه ها شاید از همکلاسیشان اسباب بازی بقاپند، بزنند، بکوند و یا عصبانیت شدیدی در چهره شان نمایان گردد.

چرا بچه ها پرخاشگری می نمایند؟

نباید فراموش کنید یک کودک کم سن و سال در حال یادگیری مهارت های جدیدی مانند کارکردن با یک قیچی و یا ادای جملات سخت است. این کودک می تواند سریعا از کوشش برای به پایان رساندن کاری به ستوه آید و خشم خود را با ضربه زدن به کسی و یا داد زدن سر کسی و ... تخلیه کند.

همچنین اگر کودک شما برای اولین بار به مهدکودک و یا پیش دبستانی برود یعنی تازه در حال یادگیری این است که دور از خانه باشد. در این حالت اگر فرزند شما احساس بی میلی کند و حس کند به او بی توجهی شده است، ممکن است از عصبانیت کودک کناری خود را هل دهد.

در مواقع دیگر فرزند شما ممکن است خسته یا گرسنه باشد. در واقع کودک شما نمی داند چگونه مشکلش را کنترل کند به همین دلیل به مشکلش با کتک زدن، گاز دریافت و ... واکنش نشان می دهد.

بچه ها در سنین بالاتر و در مدرسه نیز ممکن است در کنترل عصبانیتشان مشکل داشته باشند. مسائل در یادگیری می تواند گوش دادن، تمرکز و یا خواندن را برای او سخت کند و مانعی باشد برای این که کودک بتواند عملکرد مطلوب ارائه دهد و در نتیجه خسته گردد. دلایل روانشناسانه دیگری همچون طلاق در خانواده و یا وجود یک بیماری در خانواده باعث ایجاد رنج بیشتری در بچه ها می گردد.

مهمترین نکته در یاری به کودک شما این است که بتوانید او را درک کنید چرا که نتیجه بهتری نسبت به مواخذه او درباره کشیدن موی دوستش دارد!

با پرخاشگری کودکم چه می توانم بکنم؟

برای کودکتان الگو باشید

هر چقدر هم که عصبانی باشید نباید داد بزنید، کتک بزنید و یا به کودکتان بگویید که چقدر بچه بدی است و در یک جمله باید کنترل عصبانیت خود را در دست داشته باشید. کوشش نکنید کودکتان را با عصبانیت مجاب به تغییر رفتارش کنید چرا که باعث می گردد حس کند پرخاشگری کلامی و فیزیکی می تواند به او در مواقع عصبانیت یاری کند. به جای آن، نشان دهید که وقتی عصبانی می شوید چگونه خودتان را کنترل می کنید.

هنگام پرخاشگری بچه ها سریعا واکنش نشان دهید

سعی کنید زمانی که کودکتان عصبانی می گردد سریعا واکنش نشان دهید. نباید صبر کنید که به عنوان مثال برادرش را برای بار سوم بزند و شما فریاد بزنید کافیست! به خصوص وقتی که در ساعات اخیر نیز او را به خاطر شیطنت هایش تنبیه نموده اید، اهمیت این زمان بندی بسیار بالا می رود. با این حال بهترین راه این است که سریعا او را از کار اشتباهی که می نماید آگاه کنید.

برای مدت زمان کوتاهی او را از محل دور کنید که برای بچه ها پیش دبستانی 3 تا 4 دقیقه کافیست. برای کودکی با سن بیشتر شاید بهتر باشد که او را از امتیاز خاصی به عنوان تنبیه محروم کنید. به عنوان مثال زمان کمتر برای تماشای تلویزیون در نظر بگیری و یا پول تو جیبی کمتری به او بدهید و... چرا که کودک شما خودش می تواند رابطه رفتارش را با نتایج آن را درک کند و در نتیجه می فهمد اگر کسی را بزند و یا جیغ بکشد، از امتیازی محروم خواهد شد.

برنامه مشخصی داشته باشید و به آن پایبند باشید. تا جایی که می توانید به پرخاشگری بچه ها واکنش های مشابهی داشته باشید. هرچه بیشتر قابل پیش بینی باشید، زودتر می توانید الگویی را برای کودکتان تعریف کنید. به مرور زمان کودک شما متوجه خواهد شد که اگر اشتباهی از او سر بزند باید از تفریحاتش صرف نظر کند. این مرحله اولین مرحله در کنترل رفتار او می تواند باشد.

اگر کودک شما در جمع نیز موجب آزارتان شد، برنامه همیشگی خود را پیاده کنید. در این حالت خجالت نکشید، چون همه پدران و مادران شرایط شما را درک می نمایند و جدا از همه چیز، روزی خود ما هم کودک بوده ایم.

بیشتر بخوانید:چطور با لجبازی کودک برخورد کنیم؟

با کودکتان صحبت کنید

صبر کنید کودکتان آرام گردد و سپس با او راجب اتفاقی که افتاده صحبت کنید. بهترین زمان برای این کار وقتی است که او عصبانیتش فروکش نموده و در عین حال داستان نیز از ذهنش خارج نشده است. به نظر می رسد بهترین فاصله برای این صحبت بین 30 دقیقه تا 1 ساعت پس از پرخاشگری کودک است. از او بپرسید که آیا می تواند عامل عصبانیت خود را شرح دهد یا خیر مثلا بپرسید فکر میکنی چرا از دست دوستت عصبانی شدی؟

برای او شرح دهید که عصبانی شدن گاهی طبیعیست، اما هل دادن، کتک زدن و یا گاز دریافت خوب نیست. به او راه های بهتری را برای نشان دادن عصبانیتش یاد دهید مثلا ضربه به یک توپ، مشت زدن روی یک پشتی، یاری دریافت از یک بزرگتر برای حل مشکل راه های مناسبی برای تخلیه عصبانیت هستند. همچنین بیان حسش به کسی که از او عصبانی است می تواند کارساز باشد: من واقعا از دستت به خاطر دریافت کتابم عصبانیم.

روش دیگر برای یاری به کودکتان ایجاد تأخیر است. زمانی که کودکتان عصبانی شد، کار خودتان را رها کنید و از او بخواهید چند دقیقه کنار شما آرام بنشیند. اگر اجازه داد دستانتان را دور او بگیرید و بعد از چند دقیقه آرامش، به صورت مختصر از او بپرسید که چه اتفاقی افتاده و بگویید که چگونه باید عصبانیتش را کنترل کند. این روش به یاری شما خواهد آمد تا به فرزندتان یاد دهید که چگونه احساساتش را شناسایی و مدیریت کند.

همچنین این موقعیت مناسبیست که به کودکتان یاد دهید تا از محل حادثه دور گردد و تا زمانی که به راه چاره مناسبی برای پاسخ مناسب به عصبانیتش نداشته باشد باز نگردد.

بیشتر بخوانید:چگونه در خصوص مسائل با بچه ها صحبت کنیم؟

برای رفتار خوب پاداش در نظر بگیرید

به جای آن که فقط به رفتار های اشتباه کودکتان توجه کنید، به کار های خوب او نیز توجه داشته باشید. به او جایزه دهید و بگویید که چقدر به او افتخار می کنید. همچنین به او یادآور شوید که خودداری و حل کردن مسائل بسیار رضایت بخش تر و نتیجه بخش تر از عصبانیت، هل دادن و کتک زدن دیگر بچه ها است.

بیشتر بخوانید:چگونه از تشویق و پاداش دادن برای تربیت کودک استفاده کنیم؟

به کودکتان مسئولیت پذیری را یاد دهید

اگر پرخاشگری کودک شما حال کسی را بد کرد و یا مسئله ای ایجاد نمود باید فرزند شما کوشش کند تا آن را جبران نماید. به عنوان مثال باید یک اسباب بازی که شکسته است را دوباره به هم بچسباند و یا چیز هایی که از عصبانیت پرتاب نموده است را جمع کند. از این کار به عنوان یک تنبیه برای کودکتان یاد نکنید بلکه این کار فقط تبعات طبیعی یک رفتار اشتباه است و هرکسی باید آن را در صورت شکستن وسیله ای بپذیرد.

همچنین باید به کودکتان یادآوری کنید که باید مسئولیت پذیر باشد و از رفتار اشتباهش عذرخواهی کند. عذرخواهی های او ممکن است در ابتدا با بی میلی باشد، اما به مرور یاد می گیرد که به طور صحیح عذرخواهی کند.

حواستان به رسانه های تصویری باشد

بسیاری از کارتون ها و دیگر رسانه های بصری مملو از فریاد، تهدید، کتک و ... هستند؛ بنابراین سعی کنید برنامه ها و بازی های دیجیتالی را کنترل نمایید بدین صورت که در زمان دیدن فیلم و یا بازی کردن کودکتان همراه او باشید. اگر کودک شما به پرخاشگری تمایل داشته باشد اهمیت این نوع مراقبت چندین برابر می گردد.

محققان به والدین توصیه می نمایند تا از رسانه هایی با کیفیت بالا و متناسب با سن بچه ها بهره بگیرند و در عین حال زمان استفاده از آن ها را به یک ساعت در روز برسانند. همچین توصیه می گردد پدران و مادران همراه بچه ها به تماشای فیلم و یا بازی کردن آن ها بنشینند و بچه هاشان را همراهی نمایند.

بیشتر بخوانید:تاثیر تماشای تلویزیون بر بچه ها

در صورت احتیاج یاری بگیرید.

بعضی بچه ها مسائلی بیش تر از یک پرخاشگری ساده دارند. اگر خشم در کودک شما مکررا اتفاق می افتد و شدت بالایی دارید با یک پزشک مشورت کنید. به یاری یک پزشک می توانید ریشه مشکل را بیابید و در صورت احتیاج با یک روانشناس و یا مشاوره مشورت کنید.

گاهی اوقات یک اختلال رفتاری و یا مسئله ای در یادگیری پشت عصبانیت و یا خستگی وجود دارد. همچنین مسائل خانوادگی و احساسی نیز می تواند دلیلی برای پرخاشگری باشد. دلیل هرچه باشد، یک مشاور می تواند به کودک شما برای کنترل احساساتش که موجب پرخاشگری می گردد یاری کند.

آیا شما راه چاره دیگری را برای یاری به بچه ها برای کنترل خشمشان پیشنهاد می کنید؟ دیدگاه های خود را با مخاطبان وبلاگ بهابادی درمیان بگذارید.

برگرفته از: babycenter

منبع: setare.com